Het rode centrum van Australië

Na 7 dagen rond zwerven in het rode centrum rijden we morgen terug naar de Stuart Highway, richting het zuiden. We zijn gestart in Alice Springs, de belangrijkste stad in de regio en ideaal om inkopen te doen voor die 8 dagen.  Veel valt er niet te beleven.  Het is wel de thuisbasis van de Royal Flying Doctors.  Een bezoek daar mocht zeker niet ontbreken. We kregen uitleg over het ontstaan van de organisatie en hoe het verder gegroeid is. Daarna nog een virtuele film vanuit de cockpit en één als patiënt.  Leuk om te zien.

Vanuit Alice Springs zijn we naar de West en Oost Mc Donnell Ranges geweest. De west zijde is een opeenvolging van kreken, poelen en massieve gebergtes.  Indrukwekkend !

In de Stanley Chasm hebben we overnacht. We waren er alleen in een prachtig kader.  De poorten sloten om 17u en gingen terug open om 8u 's morgens. Dus moederziel alleen in een natuurpark. 

Van daaruit naar de Kings Canyon.  Daar hebben we om 6u 's morgens de 6 km lange rim wandeling gemaakt.  Eerst heel steil omhoog tot op de rim. Lastig maar de temperaturen vielen zo vroeg in de morgen heel goed mee. Daarna de wandeling zelf. Prachtig langs steile rotsen en diepe afgronden.  Een lust voor fotografen.

Ayers Rock (Uluru) Het symbool van Australië. Nu de beklimming verboden is, is het gelukkig minder druk.  Na het inchecken in de campground zijn we het Nat. Park ingereden. De rots is van kilometers ver zichtbaar, maar als je er eenmaal bij staat geeft dit toch een speciaal gevoel.  We hebben 2 wandelingen rond de rots gemaakt (en ontelbare foto's) en dan gewacht om te genieten van de sunset over Uluru. De kleur van de rots verandert naar mate de zon dieper wegzakt. Op de terugweg naar het resort : Alcoholcontrole.  Negatief... niet moeilijk want ik had enkel koffie gedronken.

Als laatste in het Red District hebben we de Olga's bezocht. De eigenlijke naam is Kata Tjuta (wat verschillende hoofden betekent). Een groep afgeronde, rode zandstenen rotsen waar je verschillende wandelingen kan maken. Vooral de Valley of the Winds is heel mooi. (er was ook veel wind, maar daarom niet minder vliegen).

Deze namiddag hebben we het verhaal geschreven en de foto's geselecteerd, na 5 dagen van weinig tot geen wifi en zelfs geen telefoonsignaal. 

Morgen vertrekken we naar Coober Pedy (712 km) maar we maken een tussenstop in Marla.

Groetjes 

René en Rita

PS: Het weer blijft zonnig, maar het is een stuk frisser. 's morgens 22° en overdag lopen de temperaturen op tot 35°.  Een stuk beter dan die 41° voordien.